Vroeger had ik een KPN-Pocketline Swing. Hij had een klepje dat je over de toetsen heen kon schuiven, een antenne die je tijdens het bellen eruit moest trekken en hij was geel. Hij had beltegoed, sms-tegoed, irritante pingpongmuziekjes en toetsen waar je heel vaak achter elkaar op moest drukken voordat er ‘Lotje’ stond – ik was dolgelukkig met dat ding.

 

Dit apparaat bliept zich een weg door een nieuw verhaal, een verhaal dat ook gaat over vlindervleugels, wolken en de citroenzuurcyclus. Het heet ‘Hoe je verdween in mijn gele KPN-Pocketline Swing’ en is nu te lezen op Elders Literair.

 

Veel dank aan Arjen van Meijgaard, Hein van der Hoeven, Kees Ruys en de rest van de redactie voor de fijne samenwerking – en veel dank aan die kleine ronde knopjes voor glimlachen, knipogen, huilen en tonguitsteken in maximaal vijf tekens.

 

:- )

;-)

:’-(

:-P